Rajgad To Raigad

In the era of trekking, I am new .....
Normally about 7 to 8 times, the castle has started ... In this article, 3-day tragedy R to R (Rajgad to Raigad) expresses fun, tough events, fun events in the campaign.

Pune to Rajgad Base (Gunjewesh Village)

26.05.2017 Time: 05.00 PM
                     Swarget arrived as planned It was late. As soon as the hijacked platform was approaching, the voice came from behind .... !!! Pruthvi.......
Looking back, our leader Vicki appeared. Along with co-leader Rahul
After Hi-Hello, i realize  understood that we're only taking 3. The rest were done. After that of 5.30
The Bus Bus started the drive. There was a chat of wandering in the journey and a little bit familiar ....
I was a bit silent since both were strangers. Initially .... But in 3 days I became a really good friend. 😉
7.30 Arriving at the village of Gunjanvane Going to the market is seen. In the village, he took a rest in the temple of Lord Shiva and made a breakfast. After registering the check post at the base with water reservoir, the villagers reviewed the road and headed for the chorvat.

                      Road, path, forest, road ...... .15-20 min. After moving into a dense forest, Kajwas surrounded us. Some of the shadows of a certain tree were shimmering like a muffle. This is the first time Kajwa Mohatasav in my life ............ Reality of heaven. ..... After the start of this spectacular scene, JBL locked the legs on the lock. Chat, experience, started on the way ... ... reached the plateau at 11 o'clock. It was 25 days before we go, because it was 25 o'clock in the new moon. Today, Rajgad was looking a bit unclear in darkness. After moving forward, Padmavati Machi noticed a sharp edge. Now our leader Wiki has given a lot of instructions. It is difficult to go slow down now, it is difficult patches, some ..... .......................................................






27/05/2017 Time: 12.00 AM
                    Steps were seen after entering the chodaravajas. After that Sir, the Padmavati lake appeared. Summer days were started, but the cold air was resting with tired work. Padmavati went to the nearest temple. The door knocked down ........ Aajini opened the door and welcomed. Entered the house, put the mountaineer inside. I came out and got frozen. Look at the night's nature After going to the temple, he tasted food at home. Know the information about tomorrow's campaign .... It was necessary to start with Torana in the early hours of the morning due to high wool. ..... Waking up sleeping on the feet of Padmavati Devi, remembered Rajgad's old memories .... .
Day: 27/05/2017 Time 05.15 AM

Respectively .......................

Who is the Trekker ......

Tell me who the tracker is!

I read in one place yesterday, a new trekker started to rush in the rain while the new frost was going on, and a thought started in the head, would he really call him Trekker?

Very often the media goes to the tourists, called trekker. Now who will explain to him the true tracker?
Indeed, what if people say such trekkers, people spent their whole life doing this work? What do you think of the souls of those who are not alive today? How painful they are. They can know and experience only and only a real trekker.
As soon as Pandharpur, the warrior said that the warrior is engaged in the divine work and dedicating his life to his life. At that time he was a warrior only. No owner, no worker, no father or boy, no poor or wealthy He is only a Warakari. Such a person is living and experiencing every warrior. But in the case of Trekkers it can be just such a real trailer. The true tracker is also a Warakaris. But many times a year he is experiencing this age and he is living.
Do not go back to anything other than step-by-step, worrying not to harm the tree leaf. Where is the warrior forgetting your heart? Where are the hartal tourists like drunk elephants? K is trying to install all the rows of one. It was such a thought that I should write about it somewhere and think about it.

"I'm going to trekking." It is also quick to tell, but go well! Where can the mother say the other time? If you say so, you can take it with you. We all know this well. The father is proud to do trekking while the boy does not go trekking. Friends always have trekking chat with friends.
A friend told a friend that he could easily speak and speak. If she took a trekker's wife, she would not feel as little as she did not want to get married. Trekker has a respect for mind, all over the world ... If you do not want to change this picture, then all this should be called trekker.
Who would say to all who said that all this accident, the trekker fell into the valley, got caught and stuck, Baba Ray is different from the other. They can not contain trekkers (exceptions). Well, then who come to save them? So, Trekker !! Because, they can walk freely in Sahyadrita only with Tiger and Mavalache. Where are the Tiger helpers of this world? Where is the Thillar Hero, who is shaking the poorer of Porimampu in the heart of the Self? Is there something similar?
Even a simple example is the trekking trekkers who are thinking of getting a good book or a tool for trekking on their own expenses, and where do they go on floating in the liquor shops? There should be no difference between this ???
The beauty of the birds, the water of the stream, the windy night, the wandering of the night sky, and the beauty of the wandering of the moonlight. Is there something else to coordinate?
If you want to travel to nature, you will not be able to imagine that it will be a time for you. But if he adopts him, if you make him a friend of yours, you will not be able to find a beautiful, philanthropic friend like him.

ट्रेकर कुणाला म्हणाव......

ट्रेकर कुणा म्हणू मी!

काल एका ठिकाणी वाचलं,नविन पावसात बेडूक निघावेत तसे नवीन ट्रेकर पावसात फिरायला निघतात, आणि डोक्यात एकदम विचार सुरु झाले खरंच त्यांना ट्रेकर म्हणावं का ?

खूप वेळा प्रसारमाध्यमं फिरायला जाणाऱ्या सगळ्यांना ट्रेकर म्हणतात. आता यांना खरा ट्रेकर कोण समजून सांगणार?
खरंच, अशा लोकांना ट्रेकर म्हटलं तर काय वाटत असेल, आपलं संपूर्ण आयुष्य या कामासाठी व्यतीत केलेल्या लोकांना? काय वाटत असेल आज जे हयात नाहीत त्या लोकांच्या आत्म्यांना? त्यांना किती यातना होत असतील. ते फक्त आणि फक्त एक खरा ट्रेकरच जाणू आणि अनुभवू शकतो.
जसं पंढरपूर ची वारी म्हटलं कि वारकरी जीव कि प्राण एक करून त्या वारीत, त्या दैवी कामात सहभागी होऊन आपलं तन मन धन समर्पित करत असतो. त्यावेळी तो फक्त वारकरी असतो. ना मालक ना कामगार, ना बाप ना मुलगा , ना गरीब ना श्रीमंत. तो असतो फक्त नि फक्त एक वारकरी. अशी हि वारी प्रत्येक वारकरी जगत असतो नि अनुभवत असतो . पण ट्रेकर च्या बाबतीत हि असं असू शकतं हे फक्त एका खऱ्या ट्रेकरलाच समजू शकतं. खरा ट्रेकर हा देखील एक वारकरीच असतो . पण वर्षातून अनेक वेळा तो हि वारी अनुभवत असतो नि  जगत असतो .
पाऊलखुणा व्यतिरिक्त काही मागे न उरो , झाडाच्या पानालाही इजा न होवो याची काळजी करणारा. निसर्गाच्या सान्निध्यात आपला तन मन धन विसरणारा हा वारकरी कुठं? नि दारू पिऊन मदोन्मत्त हत्ती सारखे हुंदडणारे पर्यटक कुठं? का यांना सगळे एका पंक्तीला बसवायचा प्रयत्न करत आहेत. हे कुठंतरी थांबायला हवं असं कुठंतरी वाटलं म्हणून लिहावं वाटलं इतकंच.

"आई मी ट्रेकिंग ला जाणार आहे." एवढंस सांगून देखील लगेच  हो पण नीट जा! म्हणणारी आई इतर वेळी कुठं जाऊ का? म्हणल्यावर किती आढेवेढे घेऊन होकार देते. हे आपल्या सगळ्यांना चांगलंच माहित आहे. मुलगा ट्रेकिंग ला जातो उनाडक्या करत हिंडत नाही यात बापाला अभिमान असतो . मित्रांमध्ये कायम याच्या ट्रेकिंग गप्पा प्रिय.
परवा एक मित्र सहज बोलता बोलता म्हणाला. बायकोला ट्रेकला नेलं अाता तिला कमीतकमी असं वाटणार नाही की नवरा उगीचच नको त्यांच्यासोबत हिंडत नाही. ट्रेकर विषयी एक आदरभाव आहे मनात, आजतरी सगळीकडे पण…हे चित्र बदलू नये असं वाटत असेल तर ह्या सगळ्यांना ट्रेकर म्हणणं कूठंतरी थांबलं पाहीजे.
या सगळ्या दुर्घटना, ट्रेकर दरीत कोसळला , वाहून गेला , अडकून बसला असं म्हणणाऱ्यांना हे कोण सांगणार कि बाबा रे ही जात वेगळी आहे. ते ट्रेकर्स असूच शकत नाही (अपवाद सोडता). बरं पण मग यांना वाचवायला कोण येतात? तर, ट्रेकर!! कारण, सह्याद्रीत मोकळेपणाने फिरू शकतात फक्त वाघ अाणि मावळेच. हे जीवाचं रान करून मदत करणारे वाघ कुठं, नि सेल्फी च्या मोहात पोरींपूढं शायनिंग मारून कपाळमोक्ष करून घेणारे थिल्लर हिरो कुठं? काहीतरी साम्य अाहे का?
अगदी साधं उदाहरण म्हणजे अापल्या खर्चात काटकसर करून ट्रेकींगसाठी चांगलं पुस्तक अथवा उपकरण घ्यायचा विचार करणारे ट्रेकर्स कुठं, नि तोच वरखर्च दारुपार्ट्यांमध्ये उधळून मौजमजा करत फिरणारे कुठं? यात काहीच फरक नसावा???
पक्षांचा,वाहत्या पाण्याचा,बेधूंद वार्याचा,रात्रीच्या एकांताचा मंजूळ अावाज अनूभवता यावा म्हणून भटकणारा सौंदर्यवेडा कुठं, नि कर्कश अावाजाने या सगळ्या शांततेचा भंग करून बेधूंद होऊन तरूणाईच्या गर्दीत हरवलेला बाबूराव कुठं? काहीतरी ताळमेळ अाहे का?
निसर्गाला अोरबाडायला जाल तर, तो कधी तूमचा काळ बनेल त्याची तुम्ही कल्पना पण करू शकणार नाही. पण तेच जर त्याला सांभाळत, जपत त्याच्या सोबतीची सवय करून घ्याल तर, त्याच्यासारखा सुंदर, परोपकारी मित्र तुम्हाला शोधून सापडणार नाही.

R to R(Rajgad to Raigad) via torna, lingana,boratyachi naal

 ट्रेकिंग अर्थात भटकंती च्या युगात मी तसा नवखाच.....

साधारणतः ७ ते ८ वेळेस गडकिल्ल्यांची सर केलेली......ह्या लेखात ३ दिवसांच्या तंगडतोड R to R (राजगड ते रायगड ) मोहिमेतील मौज, खडतर प्रसंग,गमतीचे प्रसंग व्यक्त करतो.

पुणे ते राजगड पायथा (गुंजवणे गाव )

दि.:२६.०५.२०१७   वेळ: ०५.०० PM 

                     ठरल्याप्रमाणे स्वारगेट ल पोहचलो. जरा उशीर च झाला होता. घाई त च प्लॅटफॉर्म च्या दिशेने विचारपूस करत  जात च होतो तेवढ्यात मागून आवाज आला पृथ्वी....!!!

मागे बघताच आमचे leader विकी यांचे दर्शन झाले. सोबतच co-leader राहुल ह्यांचे पण.......

Hi-Hello झाल्यावर एमएलए समजलं की फक्त ३ घे च आहोत. बाकीचे कटाम  झाले. त्यानंतर ५.३० च्या

गुंजवणे बस ने मोहिमेस प्रारंभ केला. प्रवासात भटकंती च्या गप्पा झाल्या आणि जरा ओळख पण....
दोघे अनोळखी असल्याने मी जरा शांत च होतो सुरूवातीस.... मात्र ३ दिवसात पक्के जिगरी मित्र झालो. 😉
७.३० ल गुंजवणे गावात पोहचलो. जाताना बाजार दिसला. गावातच महादेवाच्या मंदिरात जरा विश्रांती घेतली व नाश्ता केला. पाण्याचा साठा घेऊन पायथ्याशी असलेल्या check post वर  entry register केली गावकार्‍यांशी वाटेचा आढावा घेऊन चोरवाटेच्या दिशेने मार्गक्रमण केले.

                      पायवाट, दगड, जंगल असा एकंदरीत रस्ता...... १५-२० मि. ने पुढे घनदाट जंगलात गेल्यावर काजव्यांनी आम्हाला घेरून टाकलं ..... काही विशिष्ट झाडावर लुकलुकणार्‍या काजव्यांनी जणू मैफिल च सजवलेली..... माझ्या आयुष्यातला तो पहिलाच काजवा मोहत्सव............साक्षात स्वर्गाची अनुभूती...... सुरूवातीस च असं मनमोहक दृश्य बघून हुरूप आला त्यानंतर JBL च्या तालावर पायांना वेग दिला. गप्पा, अनुभव, वाटेत चालूच होते.... ११ वाजता १का पठारावर पोहचलो. आम्ही जायच्या १ दिवस आधी म्हणजे २५ मे ल अमावस्या होती त्यामुळे आज काळोखात राजगड जरा अस्पष्ट च दिसत होता. जरा पुढे गेल्यावर पद्मावती माची कडा नजरेस पडली. आता आमचे leader विकी ने सूचना दिली कठीण चढाई आहे आता काळजीपूर्वक सावकाश जाऊया, अवघड patches आहे काही..... अंधार्‍या रात्री कातळावर जपून पद्मावती माची चोरदरवाज्याने सर केली

 राहुल पोटे आणि मी (पृथ्वीराज शिंदे )- चोरदरवाजा, पद्मावती माची,रायगड 

विकी आनंदकर - चोरवाट , रायगड